ارزیابی اثرات محافظتی کروسین بر روند رشد جنین های حاصل از لقاح آزمایشگاهی در موش های سوری درمان شده با سیکلوفسفامید

چکیده زمینه و هدف: سیکلوفسفامید در کنار نقش درمانی دارای اثرات سرکوب سیستم ایمنی، القای استرس اکسیداتیو، تأثیر بر dna سلول های جنسی و کاهش قدرت باروری است. هدف این مطالعه ارزیابی اثرات محافظتی کروسین بر روند رشد جنین های حاصل از لقاح آزمایشگاهی در موش های سوری درمان شده با سیکلوفسفامید بود. روش بررسی: در این مطالعه تجربی، 36 سرموش سوری ماده 8-6 هفته ایی به 3 گروه تقسیم شده و به مدت 21روز تیمار شدند. به گروه کنترل، روزانه سرم فیزیولوژی(1/0میلی لیتر به صورت درون صفاقی)، به گروه کنترل شم، سیکلوفسفامید یک بار در هفته(15 میلی گرم بر کیلوگرم درون صفاقی) و به گروه تجربی، سیکلوفسفامید به همان روش به همراه تزریق روزانه کروسین(200 میلی گرم بر کیلوگرم درون صفاقی) تجویزشد. پس از پایان دوره درمان، تحریک تخمک گذاری با استفاده از pmsg وhcg انجام شد. از 6 سر موش سوری نر بالغ بارور جهت تهیه اسپرم نرمال استفاده شد. حیوانات پس از بیهوشی آسان کشی شدند و پس از استحصال تخمک و اسپرم های نرمال و انجام لقاح در محیط کشتhtf+4mg bsa ، تخمک های لقاح یافته به مدت 120 ساعت انکوبه شدند و مراحل رشد جنینی در این مدت مورد بررسی قرار گرفت. داده ها با آزمون آماری روش مقایسه نسبت ها تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: در گروه کنترل شم کاهش معنی داری درتعداد اووسیت های مناسب، درصد لقاح، دو سلولی، بلاستوسیست و افزایش معنی داری در تعداد جنین های متوقف شده در مقایسه با گروه کنترل مشاهده شد و تجویز کروسین باعث افزایش معنی دار تعداد اووسیت های مناسب، درصد لقاح، دوسلولی، بلاستوسیستها و کاهش معنی دار تعداد جنین های متوقف شده نسبت به گروه کنترل شم گردید(05/0p<). نتیجه گیری: تجویز کروسین به همراه شیمی درمانی با سیکلوفسفامید باعث بهبود روند رشد جنین های حاصل از لقاح آزمایشگاهی شد. واژه های کلیدی: کروسین، سیکلوفسفامید، موش سوری، تخمک، لقاح داخل آزمایشگاهی